Hladno je, prozore opet muti dah
sa usana tvojih je krenulo
milion riječi koje ništa ne znače
Ponos je nekada
mnogo jači i od želje da
budem sa tobom ja
i pređem most što nas razdvaja
Srećna si znam, jer nije moj dan
i da mi se odlaskom svetiš,
dajem ti cvijet i čitav svijet
da me se ponekad sjetiš
Soğuk, pencereler buğulanmaya başlamış yeniden,
dudaklarının arasından süzülen nefes ile,
milyonlarca anlamsız kelime.
Gurur bazen,
arzulardan da güçlüdür.
Seninle olabilmek için,
köprüleri geçiyorum, bizi ayırıyor diye.
Mutlusun biliyorum, çünkü benim günüm değil,
ve beni terk ederek alıyorsun intikamını.
Çiçekler veriyorum sana, ve bütün dünyayı,
arada sırada beni hatırla diye.