Sergey Babikin - Pishi

Пиши....Эти моря...
Глуши. Поднимай якоря.
Потом, когда небо найдет
Твой дом -вспомни о нем...

Все вокруг да около.... между прочим да глубокие мысли...
Более чем... скажи зачем?
Все как-будто... вроде бы... свежий ветер, тянет на край родины синий платок...
Неба глоток...

Лалалалалалалалалалау...

Пиши. Время назад...
Спеши. Пусть закаты горят.
Пока тебе не видимо дно- плыви .
Не все ли равно...

Сколько еще осталось до берега?
Пустой горизонт рождает истерику.
Небо с водой пронзает луч золотой.
В землю ложатся на землю падают
Землетрясения- таже самая душевная боль...
Температура плюс-минус ноль...

Лалалалалалалалалалау...

Все вокруг да около.... между прочим да глубокие мысли...
Более чем... скажи зачем?
Землетрясения- таже самая душевная боль...
Температура плюс-минус ноль...

***
Yaz...Bu denizleri...
Bastır seslerini. Demir al.
Sonra, gökyüzü bulunca
Evini - onu hatırla...

Her şey etrafında ve yakın...Laf aramızda derin fikirler bile...
Bundan fazlası...söyle niye?
Har şey sanki...bir bakıma...taze bir rüzgar, mavi tülbenti memleketin bir ucuna çekiyor...
Bir yudum gökyüzü...

Lalalalallallalau...

Yaz...Zamanı geriye sar...
Acele et. Bırak yansın günbatımları.
Dibi görünceye dek yüz.
Kaybedecek bir şey mi var...*

Kıyıya ne kaldı?
Boş ufuklar isteri doğurur.
Altından ışınlar gökyüzü ve suyu delip geçer.
Toprağa uzanırlar toprağa düşerler
Depremler - gönül ağrısı gibidirler...
Isı eksi-artı sıfır...

Lalalalallallalau...

Her şey etrafında ve yakın...Laf aramızda derin fikirler bile...
Bundan fazlası...söyle niye?
Depremler - gönül ağrısı gibidirler...
Isı eksi-artı sıfır...