Monolog Hlopushi (Монолог Хлопуши)
Сумасшедшая, бешеная кровавая муть!
Что ты? Смерть? Иль исцеленье калекам?
Проведите, проведите меня к нему,
Я хочу видеть этого человека.
Я три дня и три ночи искал ваш умёт,
Тучи с севера сыпались каменной грудой.
Слава ему! Пусть он даже не Петр,
Чернь его любит за буйство и удаль.
Я три дня и три ночи блуждал по тропам,
В солонце рыл глазами удачу,
Ветер волосы мои, как солому, трепал
И цепами дождя обмолачивал.
Но озлобленное сердце никогда не заблудится,
Эту голову с шеи сшибить нелегко.
Оренбургская заря красношерстной верблюдицей
Рассветное роняла мне в рот молоко.
И холодное корявое вымя сквозь тьму
Прижимал я, как хлеб, к истощенным векам.
Проведите, проведите меня к нему,
Я хочу видеть этого человека.
Türkçe
Hlopuşa'nın monologu
Çıldırmış, kudurmuş, kanlı kasvet!
Nesin sen? Ölüm mü? Ya da muzdariplerin şifası?
Götürün, götürün beni ona,
O insanı görmek istiyorum.
Ben üç gün ve üç gece köyünüzü aradım.
Karabulutlar kuzeyden döküldü taş yığını gibi.
Şükürler olsun ona! Varsın o Piyotr olmasın.
Zavallı halk onu sever, hırçınlığı ve cesareti için.
Ben üç gün ve üç gece yolları arşınladım.
Tuzlu toprağı gözlerimle kazdım, bir şans aradım.
Rüzgar saçlarımı saman misali savurdu.
Ve yağmur, gürzüyle saçlarımı harmanladı.
Ama kızgın kalp asla yolunu şaşırmaz.
Bu başı bu boyundan indirmek kolay değil.
Orenburg şafağı, kızıltüylü bir dişi deve gibi,
Gündoğumu ile bir damla süt gibi düştü ağzıma.
Ve soğuk budaklı bir meme, karanlığın arasında.
Sıktım onu, ekmek gibi, tam tükenmiş anımda.
Götürün, götürün beni ona,
O insanı görmek istiyorum.