(Вечер черные брови насопил)
Вечер черные брови насопил.
Чьи-то кони стоят у двора.
Не вчера ли я молодость пропил?
Разлюбил ли тебя не вчера?
Не храпи, запоздалая тройка!
Наша жизнь пронеслась без следа.
Может, завтра больничная койка
Упокоит меня навсегда.
Может, завтра совсем по-другому
Я уйду, исцеленный навек,
Слушать песни дождей и черемух,
Чем здоровый живет человек.
Позабуду я мрачные силы,
Что терзали меня, губя.
Облик ласковый! Облик милый!
Лишь одну не забуду тебя.
Пусть я буду любить другую,
Но и с нею, с любимой, с другой,
Расскажу про тебя, дорогую,
Что когда-то я звал дорогой.
Расскажу, как текла былая
Наша жизнь, что былой не была...
Голова ль ты моя удалая,
До чего ж ты меня довела?
Akşam kara kaşlarını çattı.
Akşam kara kaşlarını çattı.
Avluda - birilerinin küheylanı.
Dün gençliğimi mi içip tükettim?
Dün değil miydi seni sevmekten vazgeçtiğim?
Hırlama, geç kalmış troyka!
Ömrümüz iz bırakmadan uçtu gitti.
Belki de yarın, bir hastane odası
Sonsuza kadar acılarımı dindirir.
Belki de, yarın bambaşka,
Ebediyen şifa bulmuş olarak ayrılırım
Yağmurların ve idrisin şarkılarını dinlemeye,
Sağlık içinde yaşayan birine göre.
Unuturum karanlık güçleri, ki
Boğarken beni törpülerdi.
O sevgi dolu çehre! O cânım çehre!
Bir tek seni unutamam.
Bir başkasını sevdiğimde,
Onunla iken de, o başka sevdiğimle,
Senden bahsederim ona, kıymetlimden,
Sana da bir zamanlar "canım" dediğimden.
Bahsederim, nasıl geçti
Ömrümüz, ki mazi değildi...
Ah benim şu uçarı kafam,
Beni ne hale getirdin?