Zembîlfiroş zembîla tîne
Delalo zembîla tîne
Kolan bi kolan digerîne
Nan û dahnê pê distîne
Zarokan pê ditevrîne
Gava ew zembîla tîne
Xatûn li bircê dibîne
Bi eşqa dil dihebîne
Aqil diçe sewda namîne
Ha dil were, ha dil were
Kesê ji dil nekî bawere
Ji mirovantî hatiye dere
Xatûn :
Kuro sêlka vir de bîne
Mîr dixwaze te bibîne
Buha buha ji te bistîne
Lawiko ez brîndar im
Zembîlfiroş:
Xatûna min a delal e
Min bîhîstî Mîr ne li mal e
Bazara'm bi malê helal e
Xatûnê ez tobedar im
Delalê ez tobedar im
Ha dil were carek bi coş
Car car vexwe şerbeta xoş
Dilqinyata Zembîlfiroş
Xatûn :
Zembîlfiroş lawikê beyan î
Ez dibêjim tu pê dizanî
Min bo eşqa dil te anî
Lawiko ez evîndar im
Zembîlfiroş:
Xatûna min a zerîn e
Qusur li ser te qet nîne
Lê dilêm kesî nahebîne
Xatûnê ez tobedar im
Delalê ez tobedar im
Hay hay hay hawar e hawar e
Hay hay hay hay..
Xatûn pir evîndar e
Li ber rehma Xwedê xwar e
Ji eşqê maye bê par e
Evîndar e ma bêçare
Xatûn li jor kar dike
Zêr li eniyê par dike
Kalên sedsalan har dike
Xatûn :
Çavên min mîna eynan e
Biskê min mîna qeytan e
Diranê min mîna mircan in
Eniya min mîna ferşan e
Berê min mîna fîncan e
Fîncanên mîr û paşan e
Sîngê min mîna zozan e
Zozanên haft eşîran e
Zembîlfiroş, lawikê derwêş
Lê bike kêf û seyran e
Zembîlfiroş lawikê derwêş e
Keremke tu were pêşe
Heqê zembîlên xwe bibêje
Lawiko ez evîndar im
Zembîlfiroş:
Lê lê lê, lê lê Xatûnê
Çavên te mîna zeytûnê
Ditirsim ji agirê êtûnê
Ya Xatûn ez tobedar im
Tobedarê Xaliqê Cebar im
J'ser toba xwe ez nayêm xwarê
Xatûn :
Zembîlfiroş lawikê feqîr e
Were ser doşeka Mîr e
Bidim te guliyên herîr e
Lawiko ez evîndar im
Zembîlfiroş:
Tu Xatûna li birc û van î
Li ser text û li ser seran î
Tu ji min re nabî kevanî
Xwedî zarok û eyal im
Zarok tazî û birçî li mal in
Xatûnê ez tobedar im
Xatûn :
Zembîlfiroş lawikê nenas î
Tena derpî û kiras î
Tu ji destêm nabî xelas î
Lawiko ez evîndar im
Zembîlfiroş:
Xatûna gerden bi morî
Qet nabe bi kotek û zorî
Tirsa min ji wî Reb ê jorê
Xatûnê ez tobedar im
Tobedarê Zerdeştê Kal im
Ji ser toba xwe qet nayêm xwarê
Sepetsatıcı sepetleri getirir
Güzel adam sepetleri getirir
Ana yolarda gezdirir
Karşılığında ekmek ve tahıl alıyor
Çocukları onlarla doyuruyor
O sepetleri getirince
Hanım onu burçtan görüyor
Bu aşkla gönül kaynıyor
Akıl gidiyor başta kalmıyor
Ha gel gönül, ha gönül gel
Hiç kimse gönülün bunu yapacağına inanmıyordu
İnsanlık darağacına çekilmiş
Hanım :
Oğlan buraya getir sepetleri
Bey seni görmek istiyor
Pahalı pahalı senden satın alacak
Çocuk ben yaralıyım
Sepetsatıcı :
Benim güzel Hanımım
Ben duydum bey evde değil
Bazarım helal Malım helaldır
Hanım ben tövbeliyim
Güzelim ben tövbeliyim
Ha gönül gel bir seferlik coş
Bazı bazı iç hoş şerbeti
Gönül inat etmiş sepet satana
Hanım :
Zembîlfiroş sen yabancısın
Ben söylüyorum sen onu biliyorsun
Ben seni gönül aşkı için getirdim
Çocuk ben sevdalıyım
Sepetsatıcı :
Hanımım sen altındansın
Sende hiç Kusur yoktur
Fakat benim gönlüm kimseyi barındırmaz
Hanım ben tövbeliyim
Güzel ben tövbeliyim
Hay hay hay yardım edin
Hay hay hay inanın
Hatun çok sevdalıdır
Allahın rahmi Önünde (boynu) eğridir
Aşktan kalmış yaralı
Çaresiz sevdalı kalmış
Hanım yukarıda iş yapıyor
Alnında altınlar parlıyor
Yüz yılın ateşini yaktığını söylüyor
Hanım :
Gözlerim ayna gibidir
Kahkul zülüflerim pamuk ipek gibidir
Dişlerim mercan gibidir
Alnım oval gibidir
Önüm fincan gibidir
Paşa ve beylerin fincanıdır
Göğsüm yayla gibidir
Yedi aşiret yaylasıdır
Sepetsatıcı derviş oğludur
Buyur sen gel öne
Sepetlerinin hakkını söyle
Çocuk ben sevdalıyım
Sepetsatıcı :
Ey hanım
Gözlerin zeytin gibi
Korkuyorum ateşe girmekten
Hanım ben tövbeliyim
Cebbar Yaratana Tövbeliyim
Tövbemden ben gelmem aşağı
Hanım :
Sepetsatıcı , fakir oğlu
Gel beyin döşeğinin üstüne
Vereyim sana ipek güller
Çocuk ben sevdalıyım
Sepetsatıcı :
Sen çok genç hanımsın
Taht üstündesin baş üstündesin
Sen bana olmazsın aşçı
Çocuk ve eş Sahibiyim
Çocuklar çıplak ve aç evdedirler
Hanım ben tövbeliyim
Hanım :
Zembîlfiroş tanınan değilsin
Yalnız don ve gömleksin
Elimden kurtulamazsın
Çocuk ben sevdalıyım
Sepetsatıcı :
Gerdanı boncuklu Hanım
Hiç olmaz kötekle zorla
O yukarda ki Allahtır korkum
Hanım ben tövbeliyim
Tövbedar Zerdüşti ihtiyarım
Tövbemden hiç gelmem aşağı