When I first placed my hands on these diaries
Scraps of paper, there were notes and scribbles and all kinds of shit
A lot of feelings came bubbling up, but mostly this one--
How the hell am I still alive?
That's what I think every day.
But more on that later.
After all, this is just the intermission
----
MOLA
İlk defa o günlükleri,kağıt parçalarını ellerimi koyduğum zaman
Sadece notlar,kötü yazısı olan biri ve hep aynı b*ktan şeyler vardı
Bir çok duygu geldi kaynayıp yok olmaya
Ama en çok yok olup giden buydu
Bu cehennemde nasıl halâ yaşayabilirim?
Her gün bunu düşünüp düşüyorum
Ama bunun hakkında daha fazla düşünüyorum:
Herşeye rağmen,bu sadece bir molaydı...