Ligg ég eftir langa drauma,
liggur stirður, hugur sljór.
hatrið finn ég kröftugt krauma,
kreistir hefnd ef fyrrum sór.
Heiðin býr að hættum blindum,
horfi ég mót svörtum tindum,
Hel býr þar í mörgum myndum:
myrkur, kuldi ís og snjór.
Heljarsál af himnum steyptist,
hafði af mér bú og menn.
Hatrið inn í hugann greyptist,
heldur mér á lífi enn.
Fleyjum þínum feigðin grandi,
finn ég þig á sjó og landi.
Kem ég til þín forni fjandi,
fundir okkar nálgast senn.
Morgunsól á miðri heiði,
minningarnar sækja á.
Mikil er og römm sú reiði,
rífur sárin hatrið þá.
Eitt sinn átti fljóð að finna
sem fallig gætti barna minna,
en núna hef ég verk að vinna:
vega blóðga, stinga' og flá.
Höldum nú á feigðarinnar fund,
þetta ferðalag mun telja okkar daga.
Vaskir menn á vígamóðri stund
og Valhöll bíður okkar.
Höldum nú á feigðarinnar fund,
þetta ferðalag er köllun vor og saga.
Vaskir menn á vígamóðri stund
og Valhöll bíður okkar allra þá.
Uzun rüyalardan sonra uzanıyorum
Sert zemindeyim, zihnim donuk.
İçten içe güçlü bir nefret hissediyorum.
Daha önce ettiğim yeminle ellerimi sıktım.
Bir dinsiz kör yollarda yaşar.
Siyah dağın eteklerindeki kalabalığa bakıyorum.
Hel burada farklı biçimlerde yaşar:
Karanlık, soğuk, buz ve kar.
Hel'in ruhu cennetten düştü.
Bir çiftliğim ve işçilerim vardı.
Nefret zihnime yer etmişti.
Bu beni hala canlı tutuyordu.
Bütün bu kötülükleri senin uğursuz teknen getirdi.
Seni denizde ve karada hissediyorum.
Sana geliyorum, benim eski düşmanım.
Savaşımız yaklaşıyor.
Sabah güneşi kırların üzerine düşüyor.
Anılar aklıma geliyor.
Büyük ve azılı öfke.
Ağlamalar nefretin yaralarını açıyor.
Bir kere, karımla tanışmak zorundayım
Çocuklarımı mükemmelce güvende tuttu.
Ama şimdi, yapacak işlerim var.
Öldüreceğiz, kana bulayacağız, batacağız ve katledeceğiz.
Şimdi savaşa gidiyoruz.
Bu yolculuk günlerimizi sayacak.
Biz şiddetli zamanların cesur adamlarıyız.
Ve Valhalla bizi bekliyor.
şimdi savaşa giriyoruz.
Bu yolculuk bizim görevimiz ve destanımız.
Biz şiddetli zamanların cesur adamlarıyız.
Ve şimdi Valhalla hepimizi bekliyor.