Skalmöld - Loki

Nóttin kemur og nístir inn í bein,
nú í fjarska ég heyri hana gráta.
Elsku systir , sem alltaf varst svo hrein,
ekkert vildi ég fyrir koma láta.
Löngum stundum þar léku saman börn,
lítil systkin sem Óðinn hafði skapað.
Brást ég illa og Brynhildi hef tapað.

Loki!
Þetta er hans vilji.
Loki!
Veit þó ekki skilji.
Loki!
Tæra vildi taka
Loki!
trú, og hana þjaka.

Engan höfðum og alltaf vorum snauð,
ekkert virtist þó systkinunum granda.
Vissi ekki að vísan átti auð,
vesæll húki og hlusta á mig anda.
Börn hans Loka, ég barðist við þau öll,
batt og særði og kynntist sumum náið.
Hetjan þessi sem fer um víðan völl
er vesæll maður sem getur ekki dáið.

Loki!
Systur mína seldi.
Loki!
Sit ég undir feldi.
Loki!
Harma mun ég hefna.
Loki!
hatursloforð efna.

Tilveruna tryllingur skekur,
tregafleyg í hjarta þitt rekur.
Haldið þrengist,
Hildur engist.
Hráki snáksins andlitið þekur.

Endalaust munt þrautina þreyja,
þú skalt kveljast mest allra meyja.
Alla daga
illt mun naga
auma sál sem fær ekki að deyja.

Næra sinnið, heiðna hata,
heimskir Óðin lofa.
Tæra sálu árar ata,
aldrei skaltu sofa.

Ég er Loki, ég er Loki,
þú ert undir mínu oki,
Hilmar Baldursson.

Græsku beitum, sjaldan sefast
sorgir þegar vinnum.
Gæsku sína alltaf efast,
ekki duginn finnum.

Ég er Loki, ég er Loki,
þú ert undir mínu oki,
Hilmar Baldursson.

Sæta engra veldur vopni,
vondu udnir oki.
Vætta Miðgarðs augu opni,
Óðinn heitir Loki.

Ég er Loki, ég er Loki,
þú ert undir mínu oki,
Hilmar Baldursson.



Gece çöktü ve bunu kemiklerime kadar hissediyorum,
Şimdi uzaktan onun ağlamasını duyuyorum.
Sevgili kız kardeşim, hep en saf olan,
Hiçbir şey sana gelmemi engelleyemez.
Çocuklar uzunca süre birlikte oynadı,
Odin'in yaptığı küçük kardeş.
Hastaya tepki gösterdim ve Brynhlidur'u kaybettim.

Loki!
Bu onun isteği.
Loki!
Anlamayı bilmiyor.
Loki!
İnançlarını açıklığa kavuşturur.
Loki!
Ve onları kasıp kavurur.

Kimsemiz yoktu ve fakirdik,
Buna rağmen hiçbir şey kardeşleri incitecek gibi görünmüyordu.
Zenginliğin değerini bilmiyordum.
Sefil bir halde çömelip kendi nefesimi dinledim.
Loki'nin çocukları, hepsiyle savaştım,
Birazı sıçradı ve birazı yaralandı ve birazını da yakından tanıdım.
Bu kahramanın yolculuğu uzun ve çok,
Ölmeyen sefil bir adam.

Loki!
Kız kardeşimi sattı.
Loki!
Umutsuzca çalıştım.
Loki!
Ağıt, intikam almalıyım.
Loki!
Nefretin yeminini ettiren.

Kaotik hayatın sarsıntısı,
Bir kama yavaşça kalbine gidiyor.
Daralıyor,
Hildur kasılıyor,
Tükürük yılanın yüzünü koruyor.

Sonsuza dek yargıya katlanacaksın.
Sen bütün bakireler arasında en çok eziyet görmüş olanısın.
Her gün,
Kötülük ısıracak.
Hassas ruh ölemiyor.

Zamanın devamı, kafir nefreti
Aptal Odin söz veriyor.
Saygın ruh kürekçileri dövüyor,
Asla uyumamalısın.

Ben Loki'yim, Ben Loki'yim,
Sen benim boyunduruğum altındasın,
Hilmar Baldursson.

Kötülük kandırdı, nadiren yatıştırdı.
Üzüntü'nün işi gibi.
Onun iyiliğinden hep şüphe edildi
Ve bu yeterli bulunmadı.

Ben Loki'yim, Ben Loki'yim,
Sen benim boyunduruğum altındasın,
Hilmar Baldursson.

Silahlara maruz kalanlar kimseye sebep olmadı,
Kötülüğün boyunduruğunda.
Midgard'ın nemli gözler açıldı,
Odin Loki'yi aradı.

Ben Loki'yim, Ben Loki'yim,
Sen benim boyunduruğum altındasın,
Hilmar Baldursson.