Сумно, сумно аж за край...
Не дивись на мене, грай, музико, грай!
Зимно, зимно на душі...
Забирай, що хочеш, тількі залиши
Одну калину за вiкном,
Одну родину за столом,
Одну стежину, щоб до дому йшла сама,
Одну любов на все життя,
Одну журбу до забуття
І Україну, бо в нас іншої нема!
Cумно, сумно аж за край...
Так чого ж ти плачеш? Грай, музико, грай!
Крапля горя не зальє,
Наливай, козаче, бо у нас ще є
Одна калина за вiкном,
Одна родина за столом,
Одна стежина, щоб до дому йшла сама,
Одна любов на все життя,
Одна журба до забуття
І Україна, бо в нас іншої нема!
Сумно, так і не засну,
Краще буду думать про свою весну
Та й піду за небокрай...
Вперше, як востаннє, грай, музико, грай
Про ту калину за вiкном,
Одну родину за столом,
Одну стежину, щоб до дому йшла сама,
Одну любов на все життя,
Одну журбу до забуття
І Україну, бо в нас іншої нема!
Hüzün dolu, dolu dolu hüzün dolu,
Sen bakma bana, çal, müzisyen, çal!
Soğuk içime işlemiş, soğuk içime işlemiş,
Canın ne isterse al, tek bir şey bırak:
Dışarıda kartopu ağacını,
Masada oturan aileyi,
Eve beni tek başıma ulaştıran toprak yolu,
Bir ömür sürecek olan sevdayı,
Unutmanın hüznünü,
Ve Ukrayna'yı, çünkü bizde başka (Ukrayna) yok.
Hüzün dolu, dolu dolu hüzün dolu,
Peki neden öyle ağlıyorsun ki? Çal, müzisyen, çal!
Dökülen damlalar üzüntüyü gidermez,
Doldur, Kazak, çünkü bizde daha var -
Dışarıda kartopu ağacımız,
Masada oturan ailemiz,
Eve beni tek başıma ulaştıran toprak yolumuz,
Bir ömür sürecek olan sevdamız,
Unutmanın hüznü,
Ve Ukrayna'mız, çünkü bizde başka (Ukrayna) yok.
Hüzün dolu ve uyku tutmuyor,
İyisi mi ilkbaharı düşüneyim,
Ve ufukların ardına ulaşayım,
İlk defa, son defaymış gibi, çal, müzisyen, çal şarkısını-
O kartopu ağacımız için,
Masadaki ailemiz için,
Eve beni tek başıma ulaştıran toprak yolumuz için,
Bir ömür sürecek olan sevdamız için,
Unutmanın hüznü için,
Ve Ukrayna'mız için, çünkü bizde başka (Ukrayna) yok.