Sólstafir - Ljós í Stormi

Eins og miðin kalla út skipin,
Eftir stormasamar nætur,
Hvert ég á braut
Hvert sem nú toga fætur.
En pú kallar eftir mér,
pú býður mér skól.
Pú ölduna brýtur,
pú býður mér griðarstað.
Og hvering sem allt fer,
á myrkustu stund.
Pú varst ljós i storminum.

Ég rambaði einn í själfseyðingu,
sál mín er nú feig.
Nú virtist svart,
nú allt er orðið kalt.
Ég inn í myrkrið steig,
sál mín er nú feig.

Myrkrið vék á brott,
pú varst ljós í storminum.



Fırtınalı gecelerden sonra
gemileri çağıran deniz gibi,
Bu yolu kucaklıyorum
Beni nereye götürürse götürsün
Bana dalgaları
kırdığını söyledin
Bana barınak sundun
ve ne olursa olsun,
en karanlık saatte.
Fırtınadaki ışık sendin.

Tek başına tökezledim kendimi yok etmeye doğru
Ruhum ölmek üzere
Ruhum kara gözüküyor şimdi
Her şey soğudu
Karanlığa doğru adım attım
Ruhum ölmek üzere

Karanlık kenara çekildi
Fırtınadaki ışık sendin.