Miðdegi
Eins og dalalæðan
skreið um hlíðarnar,
við læddumst hljótt um stræti borganna.
Frá óttu fram á miðjan morguninn
hljóðrænt myrkur streymir um mín vit.
Á dauðans vængjum svíf
fram á rauða nótt.
Á dauðans vængjum svíf.
Frá náttmáli uns dagur r's á ný,
með ljós í flösku fram á rauða nótt,
við drukkum í okkur fegurðina.
Af sárri reynslu, og bitri, vitið vex.
Á dauðans vængjum svíf
fram á rauða nótt.
Á dauðans vængjum svíf.
Yerdeki sis gibi
tepelerin etrafında sürünen,
biz de şehrin sokaklarının arasında yürüyoruz gizli ve sessizce.
Ótta'dan sabahın ortasına kadar
sesle yırtılmış karanlık duyularımın etrafından akar
Ölümün kanatlarında kayıyorum
kırmızı bir gecenin içerisine.
Ölümün kanatlarında kayıyorum,
akşamın dokuzundan yeni gün doğana kadar,
bir cep şişesinde ışık kırmızı gecenin içine.
Güzelliği devraldık
Eziyetli deneyimlerle, acılıkla, ufkumuz genişledi.
Ölümün kanatlarında kayıyorum
kırmızı bir gecenin içerisine.
Ölümün kanatlarında kayıyorum.