Sylevie Vartan - La Maritza

La Maritza
la maritza c'est ma rivière
comme la seine est la tienne
mais il n'y a que mon père
maintenant qui s'en souvienne
quelquefois...

de mes dix premières années
il ne me reste plus rien
pas la plus pauvre poupée
plus rien qu'un petit refrain
Nothing more than a small chorus
d'autrefois...

tous les oiseaux de ma rivière
nous chantaient la liberté
moi je ne comprenais guère
mais mon père lui savait
ecouter...

quand l'horizon s'est fait trop noir
tous les oiseaux sont partis
sur les chemins de l'espoir
et nous ont les a suivis,
a paris...

parlé : de mes dix premières années
il ne reste plus rien...rien
chanté : et pourtant les yeux fermés
moi j'entends mon père chanter
ce refrain...
This chorus...
-------------------------------------------------------- Maritza
Maritza benim nehrimdir
Seine Nehri'nin senin nehrin olduğu gibi
Ama babamdan başkası kalmadı
şimdi, onu hatırlayan
bazen...

İlk on yılımdan
daha hiçbir şey kalmadı
en fakir oyuncak bebek bile
bir nakaratçıktan başka birşey kalmadı
Küçük bir korodan başka hiçbirşey(kalmadı)
geçmişten...

Irmağımın bütün kuşları
bize özgürlüğü söylerlerdi
ben pek bir şey anlamazdım
ama babam onu dinlemeyi biliyordu


Ufuğa karanlık çöktüğünde
umut yolları üzerindeki
tüm kuşlar gitmişti
ve biz onları takip ettik,
Paris'e kadar...

Söylenmiş : ilk on yılımdan
Hiçbir şey... hiçbir şey kalmadı
Şarkısı söylenmiş : ve hala, gözlerim kapalı
ben babamın söylemesini dinliyorum
bu nakaratı...
Bu koro...