Näkki laulaa lauluaan
Luokseen sävelet houkuttavat
Kylmään järveen nukkumaan
Ihmislasta tuudittaa
nakki bir şarkıyı mırıldanır
onun melodisi gökyüzünü doldurur
titrer soğuk beşiği insan çocuğunun
Kauas sävelet kantautuvat
Kohti kylmää kuolemaa
Järven selälle tanssimaan
Lumoutuneena vaeltaa
tükenerek kendinden geçer
yıldızlarla aydınlanmış bir gölün üstünde
taşlaşmış yalnızlığın büyüsü