C'est presque l'automne
Les enfant moissonnent
Et j'ai déjà
Rentré le bois
Toi, en uniforme
Avec d'autres hommes,
Très loin d'ici
Tu es parti
Toi qui chantais
Dans le soleil et dans le vent
Tournant les ailes du vieux moulin
Elles tourneront aussi longtemps
Que nous vivrons main dans la main
Un peu de poussière
Sur la tabatière
Me prouve bien
Que tu es loin
Mais, je crois entendre
Le refrain si tendre
Que l'an dernier
Pour me bercer
Tu me chantais
Ton ami hier
Est rentré de guerre,
Il n'a rien dit
Mais j'ai compris
En voyant ta chaîne
Ton blouson de laine
Que plus jamais
Tu ne viendrais
Me rechanter.
Tournent les ailes dans la lumière
Tourne le temps rien n'a changé
Mais dans mon cœur, depuis hier
Le vieux moulin s'est arrêté...
nerdeyse sonbahar
çocuklar ekinleri biçiyor
ve ben çoktan
girmişim koruluğa
sen üniforma içinde
başka adamlarla
buradan çok uzakta
sen gittin
şarkı söyleyen sen
güneşte ve rüzgarda
eski değirmenin kanatları döner
böyle uzun süre dönecekler
biz el ele yaşayacağız
biraz toz
enfiye kutusunun üzerinde
bana kanıtlıyor
uzakta olduğunu
ama sanırım
daha hoş bir nakarat duyuyorum
geçen yılkinden
beni avutmak için
şarkı söylerdin
arkadaşın burada
savaştan döndü
hiçbir şey demedi
ama ben anladım
senin zincirini
yün ceketini görünce
artık asla
gelmeyeceğini
bana yeniden şarkı söylemeye
ışıkta dönerken kanatlar
zaman dönüyor hiçbir şey değişmedi
ama benim yüreğimde dünden beri
eski değirmen durdu....