The Morrigan - Cold Blows the Wind

Rüzgar Soğuk Esiyor (Huzursuz Mezar)

Rüzgar gerçek aşkımın üzerine soğuk esiyor
Yağmur damlaları soğuk düşüyor
Sadece gerçek bir aşkım var
Ve o Yeşil Ormanda yatmakta

Gerçek aşkım için
Her genç kızın yapabileceğini yapacağım
Onun mezarının başında oturup yas tutacağım
On iki ay bir gün boyunca.

On iki ay geçip gittiğinde
Bu genç adam kalktı1
Neden ağlayadurursun benim mezarımın başında?
Huzura eremiyorum

Senin bembeyaz dudaklarında sadece tek bir öpücük vardır
Tek isteğim bir öpücük
Bir öpücük, senin bembeyaz dudaklarından bir öpücük
Ve mezarına dön geri

Ah, dudaklarım vücudum kadar soğuktur
Ve nefesim de ağır ve güçlüdür
Ve olur da bembeyaz dudaklarımı öpecek olursan
Senin günlerin sayılıdır

Ah bahçe korusunu hatırlıyor musun?
(Hani) eskiden yürüdüğümüz yeri?
Hadi git bana hepsinin arasından en güzel çiçeği al getir.
O bir yaklaşmada solacaktır.

Hadi git bana derin zindandan bir rahibe getir
Ve taştan da bir su (getir)
Ve bir bakirenin göğsünden beyaz süt (getir),
Bebek hiç bilmeden2 evvel

Git bana hem uzun hem de derin bir mezar kaz
Kazabileceğin kadar hızlı
Orada yatıp uyuyacağım
On iki ay bir gün boyunca

Bir daha ne zaman buluşacağız, sevgilim?
Bir daha ne zaman buluşacağız?
Ağaçlardan dökülen meşe yaprakları
Yeşerip de bahar yeniden geldiğinde.



İngilizce
(The Unquiet Grave)
Cold blows the wind over my true love
Cold blows the drops of rain
I only have but one true love
And in Greenwood he lies slain.

I'll do as much for my true love
As any young girl may
I'll sit and mourn down by his grave
For a twelvemonth and a day.

When twelve months they were past and gone
This young man he arose
Why weep you down by my graveside
I can't take my repose

There's just one kiss from your lily-white lips
Оne kiss is all I crave
One kiss, one kiss from your lily-white lips
And return back to your grave

Oh, my lips they are as cold as clay
And my breath is heavy and strong
And if you were to kiss my lily-white lips
Then your days would not be long

Oh do you remember the garden grove
Where we used to walk?
Go fetch me the finest flower of them all,
It will wither to a stalk.

Go fetch me a nun from the dungeon deep
And water from a stone
And white milk from a maiden's breast,
That babe ere never known

Go dig me a grave both wide and deep
As quickly as you may
I'll lay down in it and take my sleep
For twelve month and a day

When will we meet again, dear heart?
When will we meet again?
When the oaken leaves that fall from the trees
Are grow green and spring up again.