Twenty One Pilots - The Pantalon

Bunak İhtiyar

Büyük baban öldü,
Sen dokuz yaşındayken.
Onun, aklını kaçırdığını
Söylediler.
Çok erken öğrendin;
Bunak İhtiyar'a asla güvenmemelisin.

Şimdi senin sıran,
Yalnız olmak için.
Bir eş bul,
Ve kendine bir yuva kur.
Çok erken öğrendin;
Artık Bunak İhtiyar'ın baban olduğunu.

Yorgunsun,
İncinmişsin.
Bir güve yedi,
En sevdiğin gömleğini.
Ve tüm arkadaşların;
Gübreliyor,
Yürüdüğün yolu.
Aklını kaybet.

Çok fazla bakışlarla alt ediş gördü.
Güneş ile ay arasında,
Sabah havasında.
Eskiden nasılda herkesi koşuştururdu,
Panayırların arasını yürüyerek.
Çok uzun zamandır burada.
Artık sandalye anlayışını değiştirdi,
Çünkü artık bir sandalye.
Tüm insanlardan oluşan;
Denizdeki küçük bir ada gibi.
Süzülerek yüzeyi boydan boya geçen,
Kemikleri güçsüz kılan.
Son yeterince erken gelemez,
Ama çok mu erken?
Hiçbir şekilde inkâr edemez,
O bir bunak ihtiyar.

Yorgunsun,
İncinmişsin.
Bir güve yedi,
En sevdiğin gömleğini.
Ve tüm arkadaşların;
Gübreliyor,
Yürüdüğün yolu.
Aklını kaybet.


Yalnız uyumayı seviyorsun.
Bildiğinden daha da soğuk
Çünkü tenin,
daha soğuk kemiklere çok alışık.
Sabahları daha sıcak;
Gece olduğundan.
Kemiklerin bir arada tutuluyor,
Kabusların ve korkuların tarafından.

[x2:]
Yorgunsun,
İncinmişsin.
Bir güve yedi,
En sevdiğin gömleğini.
Ve tüm arkadaşların;
Gübreliyor,
Yürüdüğün yolu, Aklını kaybet.



Your grandpa died
When you were nine
They said he had
Lost his mind
You have learned
Way too soon
You should never trust the pantaloon

Now it's your turn
To be alone
Find a wife
And build yourself a home
You have learned
Way too soon
That your dad is now the pantaloon

You are tired
You are hurt
A moth ate through
Your favorite shirt
And all your friends fertilize
The ground you walk
Lose your mind

He's seen too many stare downs
Between the sun and the moon
In the morning air
How he used to hustle all the people
Walking through the fairgrounds
He's been around so long
He's changed his meaning of a chair now
Because a chair now,
Is like a tiny island in the sea of all the people
Who glide across the very surface
That made his bones feeble
The end can't come soon enough
But is it too soon?
Either way he can't deny
He is a pantaloon

You are tired
You are hurt
A moth ate through
Your favorite shirt
And all your friends fertilize
The ground you walk
Lose your mind

You like to sleep alone
It's colder than you know
Cause your skin is so
Used to colder bones
It's warmer in the morning
Than what it is at night
Your bones are held together
By your nightmares and your frights

[x2:]
You are tired
You are hurt
A moth ate through
Your favorite shirt
And all your friends they fertilize
The ground you walk
Lose your mind