Vasif Azimov - Canı Yanar

Uca dağlarında başım qaralar
Nurlu səhərlerdən dönər qaralar
Gül susuz qalanda necə saralar
İnsanda ömrünü bitirən zaman canı yanar

Yüce dağlarında başım kararır
Nurlu seherlerden döner kararır
Gül susuz kaldığında nasıl da sararır
İnsanın ömrü bittiği zaman canı yanar

İnsan sevdiyini itirən zaman
Canı yanar yanar yanar yanar
Sonuncu mənzilə ötüren zaman
Canı yanar yanar yanar yanar

İnsan sevdiğini yitirdiği zaman
Canı yanar yanar yanar yanar
Sonuncu menzile götürdüğü zaman
Canı yanar yanar yanar yanar

Məncə o eşq deyil bəlasız olsa
Kədərsiz miskilsiz cəfasız olsa
Sevən sevdiyinə vəfasız olza
Mələklər canını götüren zaman canı yanar

Bence aşk değildir belasız olan
Kedersiz, müşkülsüz, cefasız olan
Seven sevdiğine vefasız olursa
Melekler canını götürdüğü zaman canı yanar
İnsan sevdiyini itirən zaman
Canı yanar yanar yanar yanar
Sonuncu mənzilə ötüren zaman
Canı yanar yanar yanar yanar

İnsan sevdiğini yitirdiği zaman
Canı yanar yanar yanar yanar
Sonuncu menzile götürdüğü zaman
Canı yanar yanar yanar yanar

Bu vaxtsız ayrılıq bu vaxtsız ölüm
Səni məndən alıb aparmazdı kaş
Nə olardı bu zalım əcəl gəlməzdi
Əlini əlimdən aparmazdı kaş
Götürüb dərdimi kədərimidə
Haçansa gedəcəm məzarın üstə
Son qoyub heyatın haksızlığına
Bir gün mən öləcəm məzarın üstə

Bu vakitsiz ayrılık, vakitsiz ölüm
Seni benden alıp ayırmasaydı keşke
Ne olurdu bu zalim ecel gelmeseydi
Elini elimden ayırmasaydı keşke
Götürüp derdimi de kederimi de
Nasılsa gideceğim mezarın üstüne
Son verip hayatın haksızlığına
Bir gün ben öleceğim mezarın üstüne