Se află litere și farduri,
Și niște munți sunt între noi,
Dosare-nchise, triste garduri,
Și nici n-o să mai vii-napoi.
În pragul iernii absolute,
Sărută-mi tâmpla albă, hai,
Și-apoi scufundă-te și du-te
În orizontul altui grai.
Görünen bir kaç harf ve makyaj malzemesi,
Ve aramızda sıradağlar var sanki.
Kapalı dosyalar, hüzün veren bariyerler
Belli ki artık sen gelmeyeceksin geri.
Tam da şu karakışın eşiğinde,
Öp şu ağarmış şakağımdan, gel !
Sonra derinlere dal ve ilerle
Başka bir dünyanın ufuklarında.
(R:)
Nici nu pot nimic să-ți spun;
Pe curând sau rămas bun?
Apăru... numai nu...
La adio - tu!1
Hiç birşey diyemedim sana
"Hoşça kal" ya da "görüşürüz yakında" !
Sadece "olamaz" ... çıktı ağzımdan
Son defa "elveda" derken... sen !
De ce să-ți spun la revedere?
N-aș mai avea niciun motiv,
Adio drepturile-și cere
Că te-am pierdut definitiv.
Și de mine pân' la tine
Cuvântul însuși va-ngheța,
Nici să te strig nu știu prea bine,
Iubita mea, pierduta mea.
Nasıl "güle güle" diyeyim sana ?
Artık hiç bir bahane bulamam ki
"Elveda" hakkını talep ediyor
Çünkü sonsuza dek kaybettim seni.
Üstelik benden sana gidene kadar
O söz havada donup kalacak.
Bir de bilemedim nasıl çağırayım seni ;
Sevgilim benim , yitirdiğim sevgili !
(R: ... )
Când te-am văzut ultima oară,
Știai și tu, plângeai și tu,
Și ai plecat cu tot cu gară,
Nici tren nu mai există, nu.
Eu m-am întors încă o dată,
Voiam să vin pe urma ta,
Dar unde-i linia ferată?
Parcă a luat-o cineva.
Seni en son gördüğümde,
Sen de biliyordun, ağlıyordun sen de...
Ve bütün istasyonu alıp da gittin,
Kalmadı garda tek bir tren bile.
Bir kez daha koştum geri döndüm,
Ben de peşinden gelmek istiyordum !
Ama bulamadım o demir yolları !
Sanki birisi söküp almıştı onları ...
Eu ți-aș mai spune amănunte,
Destinul de-aș putea să-l schimb,
Iubita mea de peste munte,
Iubita mea de peste timp.
Pe cea de-atunci n-o voi găsi-o,
Și eu acela am murit,
Sub cinic, nuclear adio,
Noi, bietul cuplu pârjolit.
Aslında daha söyleyeceklerim vardı sana
Eğer şu kaderi değiştirebilseydim...
Ey benim dağların ardından gelen yârim !
Ey zaman ötesi sevgilim !
Sonrasında seni bulamayacağım o gün,
Zaten ben de ölmüştüm !
Pervasız bir nükleer elveda altında, biz
Zavallı bir çift... kavrulduk çaresiz...