В сети связок в горле комом теснится крик,
Но настала пора, и тут уж кричи, не кричи.
Лишь потом кто-то долго не сможет забыть,
Как, шатаясь, бойцы об траву вытирали мечи.
Ses tellerinin ağında çığlık , gırtlakta bir lokma gibi sıkıştı
Ama zamanı gelmişti, şimdi çığlık at ya da atma
Sonra işte , birileri unutamayacak uzun bir süreliğine
Savaşçıların sendeleyerek , nasıl kılıçlarını otlara sildiğini
И как хлопало крыльями чёрное племя ворон,
Как смеялось небо, а потом прикусило язык.
И дрожала рука у того, кто остался жив,
И внезапно в вечность вдруг превратился миг.
Ve kara karga kabilesi kanatlarını nasıl çırpmıştı
Gök nasıl sırıtmıştı , sonra da dilini ısırdı
Ve hayatta kalanın eli nasıl titremişti
Ve birdenbire sonsuzluk bir ana dönüşmüştü
И горел погребальным костром закат,
И волками смотрели звезды из облаков.
Как, раскинув руки, лежали ушедшие в ночь,
И как спали вповалку живые, не видя снов...
Ve cenaze ateşinde günbatımı yandı
Bulutlardan yıldızlar kurtlar gibi baktı
Nasıl kollarını açarak uzandılar giden geceye
Ve nasıl uyudular hayatta kalanlar yanyana , rüyasız.
А "жизнь" - только слово, есть лишь любовь и
есть смерть...
Эй! А кто будет петь, если все будут спать?
Смерть стоит того, чтобы жить,
А любовь стоит того, чтобы ждать...
"Hayat" - sadece bir kelime , var olan aşk ve ölüm...
Hey! herkes uyursa şarkıyı kim söyleyecek?
Ölüm yaşamaya değer,
Aşk ise beklemeye.