Vladimir Vysotsky - Ballada O Lyubvi

Когда вода всемирного потопа
Вернулась вновь в границы берегов,
Из пены уходящего потока
На сушу тихо выбралась Любовь,
И растворилась в воздухе до срока,
А срока было сорок сороков...

dünyanın tüm taşkın suları
yeniden kıyılara ulaştığında
ayrılan suların köpüklerinden
toprağa sessizce aşk süzüldü
zamanından önce havaya karıştı
üç aşağı beş yukarı

И чудаки еще такие есть:
Вдыхают полной грудью эту смесь,
И ни наград не ждут, ни наказанья,
И, думая, что дышат просто так,
Они внезапно попадают в такт
Такого же неровного дыханья.

ve şu kaçıklar , ki hala varlar
bu karışımı ciğerlerinin tüm gücüyle içine çekerler
ne bir ödül ne de bir ceza beklerler
basit bir nefes der geçerler
ama birdenbire nefes alışları gibi düzensiz
bir ince patikaya düşerler

Только чувствую, словно кораблю
Долго оставаться на плаву,
Прежде чем узнать, что я люблю,
То же, что дышу или живу.

tek hissettiğim bir geminin
uzun süre denizde kalmışlığı
'seviyor muyum sevmiyor muyum'dan önce
'yaşıyor muyum nefes mi alıyorum ' onu bilmeliyim

И вдоволь будет странствий и скитаний:
Страна любви - великая страна!
И с рыцарей своих для испытаний
Все строже станет спрашивать она:
Потребует разлук и расстояний,
Лишит покоя, отдыха и сна...

ve bol bol seyahatler olacak , göçler
aşk ülkesi - büyük bir ülke
şovalyeleri ile denemek için
zor sorular soracak o :
ayrılık diyecek , hasret ...
huzur bozacak , dinlendirmeyecek , uykusuz bırakacak..

Но вспять безумцев не поворотить.
Они уже согласны заплатить
Любой ценой. И жизнью бы рискнули,
Чтобы не дать порвать, чтоб сохранить
Волшебную невидимую нить, Которую меж ними протянули.

ama şu çılgınlar yok mu , onları vazgeçiremezsin
onlar çoktan ödemeye hazırlar ,
bedeli neyse , hayatlarını bile ortaya koyarlar
kopmasın , sağlam kalsın diye
büyülü görünmez bağ
aralarında oluşturdukları

Свежий ветер избранных пьянил,
С ног сбивал, из мертвых воскрешал,
Потому что, если не любил,
Значит, и не жил, и не дышал!

taze bir esinti , seçilmişleri sarhoş etti
diz çöktürdü , ölmeden ölenlere can verdi
çünkü , eğer sevmeseydi
bu yaşamadığı ve nefes almadığı anlamına gelecekti

Но многих захлебнувшихся любовью
Не докричишься, сколько не зови.
Им счет ведут молва и пустословье,
Но этот счет замешaн на крови.
А мы поставим свечи в изголовье
Погибших от невиданной любви...

aşkı kendine katık yapanların çoğuna
sesini duyuramazsın boşa uğraşma
söylenti ve boş sözler ona hesap verirler
ancak bu hesap kanladır
ve biz başına mum koyarız
görünmez aşk uğruna telef olanların

Их голосам всегда сливаться в такт,
И душам их дано бродить в цветах,
И вечностью дышать в одно дыханье,
И встретиться со вздохом на устах
На хрупких переправах и мостах,
Hа узких перекрестках мирозданья.

onların sözleri hep bir incelik taşır
ve ruhlarında çiçeklerde dolaşma yetisi
ve tek nefeste sonsuluğu içine çekmek
ve dudaklarında iç çekişleriyle karşılaşmak
kırılgan geçit ve köprülerde
evrenin dar kavşaklarında

Я поля влюбленным постелю –
Пусть поют во сне и наяву!..
Я дышу, и значит я люблю!
Я люблю, и значит, я живу!

ben bağları bahçeleri bu aşıklara sereyim -
uyurken uyanıkken şarkılar söylesinler
nefes alıyorum , demek ki seviyorum
seviyorum , demek ki yaşıyorum.