Vladimir Vysotsky - Ban'ka Po Belomu

Протопи ты мне баньку, хозяюшка,
Раскалю я себя, распалю,
На полоке, у самого краюшка,
Я сомненья в себе истреблю.

Разомлею я до неприличности,
Ковш холодный - и все позади.
И наколка времен культа личности
Засинеет на левой груди.

Протопи ты мне баньку по-белому -
Я от белого свету отвык.
Угорю я, и мне, угорелому,
Пар горячий развяжет язык.

Сколько веры и лесу повалено,
Сколь изведано горя и трасс,
А на левой груди - профиль Сталина,
А на правой - Маринка анфас.

Эх, за веру мою беззаветную
Сколько лет отдыхал я в раю!
Променял я на жизнь беспросветную
Несусветную глупость мою.

Протопи ты мне баньку по-белому -
Я от белого свету отвык.
Угорю я, и мне, угорелому,
Пар горячий развяжет язык.

Вспоминаю, как утречком раненько
Брату крикнуть успел: "Пособи!"
И меня два красивых охранника
Повезли из Сибири в Сибирь.

А потом на карьере ли, в топи ли,
Наглотавшись слезы и сырца,
Ближе к сердцу кололи мы профили
Чтоб он слышал, как рвутся сердца.

Протопи ты мне баньку по-белому -
Я от белого свету отвык.
Угорю я, и мне, угорелому,
Пар горячий развяжет язык.

Ох, знобит от рассказа дотошного,
Пар мне мысли прогнал от ума.
Из тумана холодного прошлого
Окунаюсь в горячий туман.

Застучали мне мысли под темечком,
Получилось - я зря им клеймен,
И хлещу я березовым веничком
По наследию мрачных времен.

Протопи ты мне баньку по-белому -
Я от белого свету отвык.
Угорю я, и мне, угорелому,
Пар горячий развяжет язык.

Протопи, нетопи,
Протопи, нетопи,
Протопи...

***
Yak şu hamamı benim için, hanım,
Haşlayayım kendimi, kavurayım,
Oturağın en kuytu kenarında,
Kuşkularımın icabına bakayım.

Mecalsiz kalayım, yüzüm kızarana dek,
Soğuk bir tas - arkamda bıraksın her şeyi.
Tapınalısı kişiliğin zamane alayları,
Morartsın göğsümün sol yanını.

Yak benim için şu hamamı, beyaza bürünsün -
Unutmuşum renklerin beyaz olanını.
Başımı döndürsün kömür, ki bu başıbozuğun,
Yakıcı buharlar çözsün dilini.

Ne çok inanç savruldu ormanlıkta,
Ne çok dağlar, patikalar gördük geçirdik,
Sol yanımda göğsümün, bir Stalin profili,
Sağında ise cepheden Marinka'nın portresi.

Ah! Fedakar inancım uğruna,
Kaç yıl kalakaldım cennetin bağında!
Karanlık hayatıma değiştim,
Az bulunur aptallığımı.

Yak benim için şu hamamı, beyaza bürünsün -
Unutmuşum renklerin beyaz olanını.
Başımı döndürsün kömür, ve bu başı bozuğun,
Yakıcı buharlar çözsün dilini.

Hatırlıyorum bir sabah erkenden,
"Yardım et!" diyebildim kardeşime,
İki civan muhafız beni,
Sibirya'dan Sibirya'ya götürdüğünde.

Sonra ise ya koşa koşa, ya uygun adım,
Yutkunarak gözyaşı ve hamlığı,
Kalbimize yakın bir yere işledik o profili,
Duyabilsin diye, nasıl çırpınırmış insan yüreği.

Yak benim için şu hamamı, beyaza bürünsün -
Unutmuşum renklerin beyaz olanını.
Başımı döndürsün kömür, ve bu başı bozuğun,
Yakıcı buharlar çözsün dilini.

Ah, sıtma tutuyor hikayenin ayrıntılarında,
Bu buhar aklımdaki düşünceleri kovdu.
Geçmişin soğuk sisi içindeyken,
Benliğim yakıcı buharda kayboldu.

Saplantılar girdi şimdi aklıma,
Demek ki - boşuna yemişim damgayı.
Bir kayın dalı ile kamçılıyorum,
Karanlık çağların mirasını.

Yak benim için şu hamamı, beyaza bürünsün -
Unutmuşum renklerin beyaz olanını.
Başımı döndürsün kömür, ve bu başı bozuğun,
Yakıcı buharlar çözsün dilini.

Yak, yakma,
Yak, yakma,
Yak...