Vladimir Vysotsky - Pevets U Mikrofona

Я весь в свету, доступен всем глазам, -
Я приступил к привычной процедуре:
Я к микрофону встал как к образам...
Нет-нет, сегодня точно - к амбразуре.

Işığın altındayım , tüm gözlerin kapsama alanında
Alışılmış prosedüre başlıyorum
Mikrofonun tam karşısında
Hayır hayır, bugün kesin mazgalın .

И микрофону я не по натру -
Да, голос мой любому опостылет, -
Уверен, если где-то я совру -
Он ложь мою безжалостно усилит.

Ve ben mikrofonun mezesi değilim
Evet , benim sesim herkeste nefret uyandırabilir
Eminim ki , bir yerlerde hata yapsam
Mikrofon yalanımı acımasızca ortaya çıkarır.

Бьют лучи от рампы мне под ребра,
Светят фонари в лицо недобро,
И слепят с боков прожектора,
И - жара!.. Жара!.. Жара!

Işınlar rampadan kaburgalarıma vuruyor
Fenerler yüzüme yüzüme haince yanıyor
Ve yanlardan projektörler kör ediyor
Ve - Sıcak!...Sıcak !... Sıcak!...

Сегодня я особенно хриплю,
Но изменить тональность не рискую, -
Ведь если я душою покривлю -
Он ни за что не выправит кривую.

Bugün , özellikle hırıltılı söylüyorum
Ama tonu değiştirerek risk almayacağım
Gönülden biryerleri kıvırtarak söylesem
O hiçbir şekilde eğriyi doğrultmayacak.

Он, бестия, потоньше острия -
Слух безотказен, слышит фальшь до йоты, -
Ему плевать, что не в ударе я, -
Но пусть я верно выпеваю ноты!

O , ince uçlu bir canavar
Kulağı çok iyi , zerre yanlışı duyar
Ruh halim iyi değilmiş...o umursamaz.
Tek istediği benim notaları doğru okumam .

Бьют лучи от рампы мне под ребра,
Светят фонари в лицо недобро,
И слепят с боков прожектора,
И - жара!.. Жара!.. Жара!

Işınlar rampadan kaburgalarıma vuruyor
Fenerler yüzüme yüzüme haince yanıyor
Ve yanlardan projektörler kör ediyor
Ve - Sıcak!...Sıcak !... Sıcak!...

На шее гибкой этот микрофон
Своей змеиной головою вертит:
Лишь только замолчу - ужалит он, -
Я должен петь - до одури, до смерти.

Bu esnek mikrofon , boynuma Yılan kafası misali dolanıyor
Birazcık dursam ... Isıracak beni
bayılana.. Ölene kadar söylemeliymişim.

Не шевелись, не двигайся, не смей!
Я видел жало - ты змея, я знаю!
И я - как будто заклинатель змей:
Я не пою - я кобру заклинаю!

Kımıldama , hareket etme , yapma
Acıyı gördüm - sen yılansın , biliyorum
Ben de sanki yılan cincisi gibi
Şarkı söylemiyorum , Kobra avutuyorum

Бьют лучи от рампы мне под ребра,
Светят фонари в лицо недобро,
И слепят с боков прожектора,
И - жара!.. Жара!.. Жара!

Işınlar rampadan kaburgalarıma vuruyor
Fenerler yüzüme yüzüme haince yanıyor
Ve yanlardan projektörler kör ediyor
Ve - Sıcak!...Sıcak !... Sıcak!...

Прожорлив он, и с жадностью птенца
Он изо рта выхватывает звуки,
Он в лоб мне влепит девять грамм свинца, -
Рук не поднять - гитара вяжет руки!

Aç o , canı civciv çekiyor
Ağızdan sesleri sökerek alıyor
O alnıma , dokuz gram kurşun döküyor
Elimi kaldıramıyorum - gitar elimi bağlıyor.

Опять не будет этому конца!
Что есть мой микрофон - кто мне ответит?
Теперь он - как лампада у лица,
Но я не свят, и микрофон не светит.

Bunun sonu gelmeyecek hiçbir zaman
Bu nasıl mikrofon böyle , kim söyleyecek?
Şimdi o - yüzümdeki nur
Ama ben kutsal değilim , mikrofon da ışık vermiyor.

Мелодии мои попроще гамм,
Но лишь сбиваюсь с искреннего тона -
Мне сразу больно хлещет по щекам
Недвижимая тень от микрофона.

Melodi, benim basit terazim
Candan gelen ses tonumu kaybediyorum
Yanaklarımdan acıyla aşağı süzülen
Mikrofonun hareketsiz gölgesi.

Бьют лучи от рампы мне под ребра,
Светят фонари в лицо недобро,
И слепят с боков прожектора,
И - жара!.. Жара!

Işınlar rampadan kaburgalarıma vuruyor
Fenerler yüzüme yüzüme haince yanıyor
Ve yanlardan projektörler kör ediyor
Ve - Sıcak!...Sıcak !... Sıcak!...

1971