Vladimir Vysotsky - Poselçşenie Muzıy Ili Pesenka Ilagiatora

Poseschenie Muzy, ili Pesenka plagiatora (Посещение Музы, или Песенка плагиатора)

Я щас взорвусь, как триста тонн тротила, -
Во мне заряд нетворческого зла:
Меня сегодня Муза посетила, -
Немного посидела и ушла!

У ней имелись веские причины -
Я не имею права на нытье, -
Представьте: Муза... ночью... у мужчины! -
Бог весть что люди скажут про нее.

И все же мне досадно, одиноко:
Ведь эта Муза - люди подтвердят! -
Засиживалась сутками у Блока,
У Пушкина жила не выходя.

Я бросился к столу, весь нетерпенье,
Но - господи помилуй и спаси -
Она ушла, - исчезло вдохновенье
И - три рубля: должно быть, на такси.

Я в бешенстве мечусь, как зверь, по дому,
Но бог с ней, с Музой, - я ее простил.
Она ушла к кому-нибудь другому:
Я, видно, ее плохо угостил.

Огромный торт, утыканный свечами,
Засох от горя, да и я иссяк.
С соседями я допил, сволочами,
Для Музы предназначенный коньяк.

...Ушли года, как люди в черном списке, -
Все в прошлом, я зеваю от тоски.
Она ушла безмолвно, по-английски,
Но от нее остались две строки.

Вот две строки - я гений, прочь сомненья,
Даешь восторги, лавры и цветы:
"Я помню это чудное мгновенье,
Когда передо мной явилась ты"!
Türkçe
İlham Perisinin ziyareti, ya da Aşırmacının şarkısı

Şimdi patlayacağım, üç yüz ton TNT gibi,-
İçimde, içinde yaratıcılık olmayan bir kötülük var:
Bugün bana bir ilham perisi geldi,-
Birazcık oturdu, sonra kalkıp gitti.

İyi nedenleri vardı-
Şikayet etmeye hakkım yok,-
Bir düşünsenize: İlham perisi...gece gece...bir erkeğe!-
Tanrı bilir ne derdi ahali.

Yine de acı çekiyorum, yalnızlık hissediyorum:
İlham perisiydi o: insanlar şahidim!-
Blok için günlerce hizmet etti,
Puşkin'in içinden ise hiç çıkmadı.

Masaya fırladım, sabırsızca,
Ama - Tanrım, affet ve koru-
O gitti - bir de ilham
Bir de - üç ruble: taksi için almış olmalı.

Kudurmuşluk içinde dört dönüyorum, hayvan gibi, evde,
Tanrıya havale ediyorum ilham perisini, - ben onu affettim.
O gitti başka birisine:
Ben, anlaşılan, ona iyi misafirperverlik gösteremedim.

Kocaman bir yaş pasta, üstüne mumlar dikilmiş,
Kederden çatlamış ve kurumuş.
Aşağılık komşularımla bitirdik,
İlham perisine ayırdığım konyağı.

...Yıllar geçti, kara listeye alınmış insanlar gibi,-
Her şey mazide, kederimden esniyorum.
Bir şey söylemeden gitmişti o, tam bir İngiliz tarzı,
Ama ardında iki satır kaldı.

İşte iki satır - bir dehayım ben, yıkıl kuşku,
Hayranlık uyandırıyorsun, defne ve çiçekler:
"Hatırlıyorum o mucizevi anı,
Karşımda ortaya çıkıvermiştin"!