Winter Aid - Talking To Myself

Waved goodbye to the evening glow
In the fall's first fall of snow
There are brighter times ahead you know
Just gotta get through the off black winter in this god-forgotten hole

Gece parıltısına veda ettim
Kışın ilk düşen kar'ında
Önünde daha parlak zamanlar var bilirsin
Sadece bu kara kışı atlatmak gerek bu Tanrının unuttuğu delikte

The streets outside hold a silent war
Everybody knows, but not what for
We are prisoners to our thoughts
Shackled up within invisible walls
I forgot the ringtone of my phone
And most the days I just stay home
This city eats me to the bone
I guess it's me who make it so
Dışarda sokaklar savaş sessizliği barındırıyor
Herkes biliyor, ama ne için olduğunu bilmiyorlar
Biz düşüncelerimizin mahkumuyuz
Zincirlenmişiz görünmez duvarların içine
Telefonumun zil sesini unuttum
Ve birçok gün sadece evde kalıyorum
Bu şehir içimi kemiriyor
Sanırım bunu yapan benim

Why am I talking to myself?
I'm not making any sense
Where is everybody else?
Was that all? Is this it?

Neden kendimle konuşuyorum?
Hiç mantıklı değilim
Diğer herkes nerede?
Hepsi bu muydu? Bu kadar mı?