Wolfgang Borchert - Liebesgedicht

Du warst die Blume Makellos
und ich war wild und wach.
Als deine Iris überfloss,
da gabst du gebend nach.

Ich war die Blume Schmerzenlos
in deinem lichten Duft.
Wir schenkten uns aus Grenzenlos,
aus Erde, Leid und Gruft.

Da wuchs die Blume Morgenrot
an unserer Nächte Saum.
Wir litten eine süße Not
um einen süßen Traum.


tertemiz bir çiçektin sen
ve ben öfkeliydim uyanıktım
göz bebeğin kayarken yerinden
sen kendini bırakıverdin

ben acısız bir çiçektim
senin güzel kokunda
sınırsız olanı verdik bir birimize
dünyayı, kederi ve mezarı

sabah kızıllığı çiçeği büyüdü
gecelerimizin kıyısında
tatlı bir yoksulluktu sürdüğümüz
tatlı bir düşün çevresinde