Xelîl Xemgin - De Were Lê

De Were Lê

Rewşenbîrê Kurd ê nemir, Nurî Dersimî wiha dibêje :

"Min jî li ser vê rêya dijwar
Gelek kire qîr û hawar
Da jibo we jî rojeki
Dinya bibe gulbihar"


De were lê ayy derdê...
Xemê, derdê, mereqê, elemê...
Birîn a kûre,
Ji destpêka emrê mida te xistîye nava dilêmine lê...
Jana giran e heba leglegê,
Ji destpêka emrê mida te xistîye nava perdên dilêmine lê...

Konê pêçayî daye ser milê mine
Berê min daye reya bêdawîye
Çerxa felekê min digerîne
Nema tîne dawîya emrê mine lê...

Ha de bêje, lê de bejê, wê de bêje!
Wê çawa here ji bîra mine lê...
Wê çawa here ji bîra min lekê xwînê li rûyê zinaranda!
Di şikeft û berqefat a hê jîne hestîyê bav û kalê mine lê...

Wey jana girane birîna kûre..
Te kirî mafê jîna mine,
Li her şevê mêvanê xewna mine lê...

Birîna xedare: Şûna derba atûna qurşîne lê...
Xwîna diherikînê, mîna pêlên Ferat'ê gergîbîr e,
Mîna çemê Minzûr'ê belekê berfê helîyane ji serê çiyayên Dersim'êda...

Destê xwe didin ser vê birînê
Nikarin bigrin vê lehiya xwînê lê...

Lê tirsa min ji wê tirsê:
Bimirim nebînim xule xula vê Çemê Minzûr'ê diherkînê,
Û dixemlînê erdê Kurda lê dibê evîne lê...

Lê tirsa mine:
Nebînim eba min dest mida digerim li şikefta, berqefta,
Dicîvinim navde hestîyê bav û kalê xwe,
Wada bixwe me mezelê şehîdbûnê wayy...

Ji tere rakim vê eşq û evînê lê... Xemê, derdê, kulê lê lê..


Türkçesi ;

Hadi Gel Yâr
Ölümsüz Kürt aydını Nurî Dersimî, şöyle söylüyor:
'Ben de bu çetin yol (uğruna) çokça feryat figan ettim. Ki sizin için de dünya bir gün gülbahar olsun.'

Hadi gel yâr, ah derdim(sin)'
Gamım, derdim, merakım, elemim(sin)'
Derin bir yara,
(Ta) hayatımın başlangıcından beri sen sokmuşsun gönlüme yâr'
Acısı çok ağır an be an bitiriyor'
(Ta) hayatımın başlangıcından beri sen sokmuşsun gönlümün perdelerine yâr'

(Bu yara toplanıp) sarılmış çadırı koymuş sırtıma,
Yönümü sonu olmayan yola (ölüme) çevirmiş.
Beni feleğin çarkında döndürüyor,
Ancak ömrümün sonunu getiriyor.

Hadi söyle! Yâr söyle! Onu söyle!
O nasıl gidecek hatırımdan?
Nasıl gidecek hatırımdan kayalıkların yüzeyindeki kan lekeleri!
Mağaralarda, nehir kuytuluklarında hala diri duruyor atalarımın kemikleri!

Vay! Acı ağır, yara derin'
Seni benim yaşama hakkım yapmış.
Her gece rüyamdaki misafirdir yâr'

Yara ağırdır' Kurşun atımının bıraktığı izdir.
Kanı akıtıyor' Fırat'ın girdaplaşan dalgaları gibi!
Dersim dağlarının doruklarından eriyen karla (beslenen) namı belli Munzur Çayı gibi!

Ellerini bu yaranın üzerine koyuyorlar:
(Ancak) bu kan selini durduramıyorlar!

Fakat bendeki korkuların korkusu o ki:
Ölüp de göremesem Munzur Çayı'nın o uğultulu akışını!
Ve (onun) Kürt yörelerini süsleyerek aşka dönüştürmesini!

Fakat benim korkum o ki :
Elimde küfemle mağaralarda, nehir kuytuluklarında gezdiğimi,
İçlerinde babamın, dedelerimin kemiklerini topladığımı,
Ve oraları şehit odalarına çevirdiğimi göremeyeyim vayy!
Senin için yükleniyorum bu aşkı bu sevdayı yâr!
Gamım, derdim, yaram(sın) yâr yâr!