Yuri Gulyaev - Utro Tumannoe

Утро туманное, утро седое,
Нивы печальные, снегом покрытые'
Нехотя вспомнишь и время былое,
Вспомнишь и лица, давно позабытые.

Sabah sisli , sabah saçları ağarmış,
Niva elemli , üzeri karla kaplanmış...
İstemesen de hatırlarsın , geçen zamanları,.
Hatırlarsın , çoktan unutulan o suratları

Вспомнишь обильные, страстные речи,
Взгляды, так жадно, так робко ловимые,
Первые встречи, последние встречи,
Тихого голоса звуки любимые.
Hatırlarsın , yoğun , ihtiraslı konuşmaları,
Cimrice , ürkekçe yakalanan o bakışları,
İlk buluşmaları , son buluşmaları,
Usulca söylenmiş o sevgili sesleri.

Вспомнишь разлуку с улыбкою странной,
Многое вспомнишь родное, далекое,
Слушая говор колес непрестанный,
Глядя задумчиво в небо широкое.

Ayrılığı hatırlarsın garip bir tebessümle gelen,
Bir çok şey hatırlarsın kendinden , gurbetten,
Tekerleklerin hiç bitmeyen sohbetini dinlerken,
Düşünceler içinde geniş göğe bakarken.