Zahara - Mariposas

Estaba sentado en un rincón
en un jardín de Barcelona,
de repente las vi llegar.

Revoloteaban a mi alrededor
mezclando colores con los de una flor
entonces me vi recordando aquellos días,
dejamos de lado un futuro genial.
De vez en cuando las veo y me acuerdo de ti.

Las mariposas se escaparon por tu boca
nunca más podrán volver,
perdidas por el mundo se preguntan como pudo suceder.

Estéticamente alucinado,
pragmáticamente colocado,
pensando en los sueños
que nunca más tuvimos.
Dejamos de lado un futuro genial,
por eso cuando las veo me acuerdo de ti.

Las mariposas se escaparon por tu boca
nunca más podrán volver,
perdidas por el mundo
se preguntan como pudo suceder. (x3)


bir köşede oturuyordum
Barcelona'nın bir bahçesinde
birden onların geldiğini gördüm

çevremde dönüp duruyorlardı
bir çiçeğin renkleriyle karıştırarak renkleri
sonra o günleri anımsarken gördüm kendimi
büyük bir geleceği bir kenara koymuştuk
bazen onları görüyorum ve seni anımsıyorum

kelebekler ağzından kaçtı
artık asla geri dönmezler
dünyalarını yitirmişler,
bunun nasıl olabildiğini soruyorlar kendilerine

estetik olarak büyülenmiş
faydalı olarak yükselmiş
düşleri düşünerek
artık asla sahip olmadığımız
büyük bir geleceği bir kenara koymuştuk
bu yüzden onları görünce seni anımsıyorum

kelebekler ağzından kaçtı
artık asla geri dönmezler
dünyalarını yitirmişler,
bunun nasıl olabildiğini soruyorlar kendilerine